De Nederlandse aanbidding van het Koninklijk huis doet mij het gevoel bekruipen, dat wij een K.H. hebben dat is verheven boven het alledaagse (lees wij de burger). En als het ware rechtstreeks ressorteert onder God. Af en toe, tijdens de behandeling van de begroting van het K.H. klinkt wat bescheiden gemor in Den Haag. Echter zodra de zogenaamde onkosten weer zijn geïndexeerd en verwerkt in de verhoging van koninklijke uitkeringen, is alles weer koek en ei.
Verafgoding van de leden van het K.H. door het volk, alsof zij persoonlijk door God zijn gezonden, wordt gezien als de laatste strohalm voor het goed functioneren van onze samenleving. Tijdens de jaarlijkse opening van het parlementaire jaar wordt dat nogmaals benadrukt, als het aanwezige klapvee namens het volk drie keer een “Leve de koning” ten gehore brengt. Ook op koningsdag en de familiekiekjes tijdens de wintersport in Oostenrijk vertedert het hart van het proletariaat.
“De Nederlandse aanbidding van het Koninklijk huis” verder lezen
